“STAY”cation 2019 (deel 2)

Deel 2 van de trip ging richting het mooie Limburg! Omdat Leuven echt wel op onze weg lag, stopten we voor een lunch aan de vaartkom (OPEK) + een klimsessie in klimzaal de stordeur, met een ‘funhall’ die letterlijk op maat gemaakt is voor kinderen van 5-10 jaar. Ook het hoogteparcours werd moeiteloos afgelegd door onze jannemiekes-zonder-vrees, met terecht een paar trotse ouders aan de begane grond. Nadien reden we rustig door naar een camperplaatsje in Aarschot, op een parking aan het water: een gratis plekje mét elektriciteit. Geen wondermooie plaats maar echt ruim voldoende!

De dag erna deden we een heel aantal kortere stops:

  • Een wandelingetje aan de Vlooybergtoren, een zwevende trap in het prachtige Hageland, ons net als bij velen bekend in het oog gesprongen in de serie ‘Callboys’.
  • Een wandelingetje aan de Abdij van Averbode, inclusief een lekker bezoekje aan de Lekdreef
  • Spelen in de superfijne speeltuin van het boswachtershuis
  • Een lichte avondmaaltijd in Blueberry Fields, met blauwe besjes verwerkt in iedere overheerlijke schotel en een lekkere mocktail/fruitthee erbij.

Een bezienswaardigheid die we over sloegen was ‘Reading between the lines’, landschapskunst onder de vorm van een doorkijkkerk in Borgloon, wegens niet voldoende op de route. Maar staat wel op het wenslijstje, liefst bij een laagstaande zon!

Die avond bleven we slapen op een camperplaats op de parking van Domein Bovy (gratis alweer) vlakbij het circuit van Zolder. De avond ervoor was maar een verkenningsbezoekje aan Blueberry Fields, want de dag erna keerden we er terug om bessen te plukken. In deel 2 van de reis hadden we een fiets mee achterop, dus Nele maakte van de gelegenheid gebruik de afstand met de fiets af te leggen, met een mooi stukje langs het Albertkanaal. Stijn en de kinderen reden na een rustig ontbijt met de bus tot daar. Het domein van Blueberry Fields bevindt zich in de vallei van de Zwarte Beek in Beringen, een geweldig natuurpark met de ideale vegetatie voor de groei van de blauwbes. Een educatieve wandeling (tijdens dewelke je uit respect sowieso geen bessen plukt!) vertelt je vanalles over de werkwijze op het domein, over de natuurvriendelijke visie van de eigenaars en over de geschiedenis van de streek. Over gezond zijn en tevreden zijn met je leven als kers op de taart. Teruggekomen van de wandeling kregen we een emmer en gingen we plukken, na een uitleg over welke besjes te plukken en over de juiste techniek. Betalen op gewicht en dan smullen!

In de namiddag gingen we wat rondhangen aan het Openluchtzwembad Terlaemen. Wegens wat camperplekjes zonder faciliteiten waren we immers wel eens toe aan een douche! Los van de douche was het ook gewoon een fijne plek: een kleiner zwembad met een leuke glijbaan en een grote grasligwei, met geluiden van het circuit van Zolder op de achtergrond.

Die avond stonden we op camperplaats de Wissen, vlakbij de Oude Maas in Dilsen-Stokkem.

Vandaar moesten we de dag nadien maar de parking oversteken om ons aan te melden voor de huur van een fluisterboot. Dit kan immers in Maascentrum De Wissen, met directe toegang tot RivierPark Maasvallei in het Limburgse Maasland. Na het aantrekken van een zwemvest en een zeer geanimeerde uitleg van de botenman kropen we onze elektrische boot in, met ontbijt op zak. Heel ver kon je niet varen op de Oude Maas, al was het wel fijn op deze frissere dag: watervogels rondom, slaapvlotten en mooie treurwilgen tot in het water. De kinderen konden nu en dan het stuur eens overnemen. Op het verste punt meerden we aan en maakten we een wandeling naar de uitkijktoren Negenoord, alvorens terug te varen naar het vertrekpunt en naar onze bus.

Tijdens een late lunch op restaurant in Zutendaal waren we al wat in de weer om fietsen te huren voor de dag nadien, en dat bleek niet evident. We waren duidelijk niet de enigen! Vervolgens reden we door naar het blotenvoetenpad . We verschoten enorm van het hoge aantal bezoekers en het volk in het bezoekerscentrum Lieteberg. Het leek er wel de ingang van een pretpark!! Met veel twijfel betaalden we en trokken we onze schoenen uit. Het pad zelf was zeker lang genoeg en een hele beleving. Minder ‘vettig’ ook dan het pad in het Zwin, dus Aster genoot er duidelijk wat meer van dan een week eerder. Maar anderzijds bleef je wel constant het gevoel hebben ‘in een rijtje’ te lopen, en dat was een gevoel dat we nog niet veel gehad hadden deze vakantie. Limburg vakantieland is duidelijk al goed ingeburgerd, zeker als het om het Nationaal Park de Hoge Kempen gaat!

Terecht ook, vinden wij. Het Nationaal park is geweldig goed georganiseerd, met 6 toegangspoorten met elk hun eigen bezoekersonthaal en thema. Samen vormen ze en professioneel netwerk met een mooie visie op de natuur, dat bovendien bijzonder kindgericht is. Een echt ideale plek voor jonge gezinnen met kinderen zoals wij! De paar dagen die we daar in de buurt hebben doorgebracht, waren dan ook absoluut niet voldoende en we zagen het eerder als een voorsmaakje. Een regio waar ze ons zonder twijfel zullen terugzien dus, al zal dat bij voorkeur op een moment zijn dat er minder toeristen op de been zijn.

Overnachten deden we die nacht in de tuin achter B&B Nollekens winning, op de tweede plaats op het lijstje als beste camperlogie van 2019 op Campercontact. Dit was qua locatie geen logische keuze tussen Zutendaal en Kattenvennen de dag nadien, maar we hadden deze plek voordien al geboekt, en bijkomend was dit uitzonderlijk een camperplaats in de regio die wel een douche ter beschikking heeft.

Een goede manier om een grotere regio snel te verkennen en tegelijk ook wel intensief te beleven, is uiteraard op de fiets. Onze zoektocht naar een ouder-kind tandem (een fiets voor onze oudste dochter Jolien en voor Nele hadden we immers zelf ‘op zak’) zorgde ervoor dat we terecht kwamen aan toegangspoort de Kattenvennen.

Omdat we zoveel mogelijk in het park de Hoge Kempen zelf wilden fietsen, en we nog nooit echt lange fietstoertjes hadden gedaan met de kinderen, besloten we ons niet te forceren en knooppunt 91 in Bokrijk over te slaan, waar je kan fietsen door het water. Ook besloten we het zeer recent aangelegde fietspad waar je kan fietsen door de bomen niet op te zoeken, ook in het besef dat het daar zeer druk zou zijn. Weer toevoegingen voor een to-do lijstje voor in de toekomst!  

We zochten fietsknooppunten die zich voornamelijk in het Nationaal Park bevonden maar tegelijk ook wel wat toegangspoorten passeerden, om een zo groot mogelijke impressie te krijgen van de verschillende aspecten van het nationaal park. Met picknick op zak vertrokken we voor een fietstocht die voor Jolien ‘de langste van haar leven’ ging worden: 42 km fiets-plezier in de prachtige natuur! De ouder-kind tandem bleek een schot in de roos, al trapte Aster niet altijd even actief mee (eigenlijk vooral de eerste 5 km ofzo J). Die luxe had Jolien uiteraard niet, dus een dikke pluim voor haar!

De afterparty van die dag vond plaats in een zeer bedrijvig Genk centrum. Het was niet evident om een leuk terrasje te vinden met een plaatsje vrij om te eten, want blijkbaar is Genk iedere eerste donderdag van de maand thé place to be. Van mei tot september nodigen meer dan 30 Genkse horeca uitbaters iedereen maandelijks uit voor een avond ‘Iedereen Donderdagt’ met gezellige terrassen, kampvuur, sfeermarkt en liveoptredens. De kinderen kregen hun papa zo ver dat hij met hen salsa ging dansen op de dansvloer, terwijl Nele nog nagenoot van de lekkere (maar stevig geprijsde) maaltijd en de leuke atmosfeer. Op de terugweg bleven we nog plakken bij een stevig rockoptreden-met-kampvuur, waardoor we pas na 22u terug bij de bus arriveerden, met nog geen enkel idee als overnachtingsplaats die nacht!

We keerden, eigenlijk tegen beter weten in, terug naar de parking aan Kattenvennen. We wisten al dat de paar daar beschikbare camperplaatsjes volzet gingen zijn, dus we stelden ons op voor een clandestiene overnachting op een parkeerplaatsje vlak ernaast. Uitzonderlijk moet dat eens kunnen!

Een bijkomend voordeel was dat we de dag nadien recht uit ons bed richting bezoekerscentrum konden wandelen. Bij het fietsen de dag voordien waren we immers de Cosmodrome gepasseerd, met 360° shows voor kinderen met als thema “Op zoek naar de Chocolade Planeet”, inclusief expo en sterrenwacht. Een ideale activiteit voor de druilige ochtend die vrijdag. Nadien reden we door naar C-mine te Genk voor alweer een spannend bezoek op kinderformaat: het gezinsspel ‘Waar is Cyriel de Krekel’ in de gangen van C-mine. Je komt er alles te weten van de mijn van Winterslag, maar is tegelijk een spannend spel mét accessoires die de kindjes van begin tot einde geboeid lieten meedoen! Nadien amuseerden we ons nog in het tweede labyrint van de vakantie, niet in een maisveld deze keer, maar een indrukwekkende stalen versie. 

Omdat we de smaak te pakken kregen de dag voordien bij de optredens in Genk, besloten we de vakantie ‘af te sluiten’ met een muziekfestivalletje in Paal: ‘Paal op stelten’. De jongste dochter veilig op papa’s schouders, de oudste dochter enthousiast shakend voor ons op de dansvloer. De regenbuien die passeerden lieten we de pret niet bederven! Het festivalletje vond plaats op een boogscheut van een camperplaatsje van een aantal dagen ervoor (domein Bovy), dus we besloten nadien weer naar daar te rijden, eveneens met het oog op een leuke zoektocht die we daar de vorige keer hadden gespot.

De ochtend erna, om uit te bollen, gingen we dus nog op tocht met Martin de Ijsvogel door het domein Bovy, de kinderboerderij en over de brug van een grote visvijver. Een fijne afsluiter, en weet je wat? Een dik uur later waren we…thuis!

Leave a comment